Co roku, 31 maja obchodzimy Światowy Dzień Bez Tytoniu. Święto stanowi okazję do zwrócenia uwagi całego świata na powszechność nałogu palenia papierosów i jego negatywne skutki zdrowotne. Dzień ten został ustanowiony przez WHO w 1987 roku ze względu na rosnącą liczbę osób uzależnionych i pacjentów ze schorzeniami wywoływanymi przez palenie papierosów – głównie nowotworami płuc, przełyku, krtani, gardła czy trzustki. W naszej szkole kampanię mająca na celu szerzenie świadomości na temat zagrożeń związanych z paleniem tytoniu i jego negatywnego wpływu na zdrowie prowadziliśmy w dniach 23- 31 maja 2022r. Motywem przewodnim Światowego Dnia Bez Tytoniu było: CHROŃ ZDROWIE – NIE PAL!
Na terenie całej szkoły dały się zauważyć liczne oznaki związane z akcją antynikotynową. W holu głównym na ścianie pojawiła się gazetka tematyczna o szkodliwości palenia oraz wystawa prac uczniów w formie plakatów. Uczniowie wszystkich klas na lekcjach plastyki wykonywali prace plastyczne na temat szkodliwości palenia papierosów. Przez 2 dni mogliśmy oglądać prezentację multimedialną umieszczoną na tablicy na korytarzu szkolnym. W klasach IV- VIII na lekcjach biologii i przyrody odbyły się rozmowy nauczycieli z uczniami na temat skutków nałogu. W klasach młodszych na lekcjach prezentowane były filmy edukacyjne pt. „31 maja 2020 Światowy Dzień bez Tytoniu”, „Zastanów się, czy warto” – opatrzona komentarzem p. pielęgniarki. Po warsztatach profilaktycznych uczniowie klasy 2 d wykonali medale dla członków rodziny, którzy zerwali z nałogiem papierosowym. . Uczniowie klas V- VIII na lekcjach informatyki wykonali ulotki na temat „ Dlaczego nie warto sięgać po papierosy?”. Podczas lekcji wychowania fizycznego nauczyciele zorganizowali bieg sztafetowy „ W wolnym od tytoniu ciele, zdrowy i wysportowany duch”. Na terenie całej szkoły rozwieszono plakaty tematyczne, ostrzegające przed zgubnymi skutkami palenia papierosów. Zakończeniem kampanii był ekologiczny spektakl teatralny pt. ” Bajka o jeżykach” w wykonaniu aktorów Objazdowego Teatru Kukiełkowego „ Czarodziej” z Warszawy.
Urszula Kałasz