Makrama – znana od starożytności sztuka wiązania sznurków, bez użycia igieł, drutów lub szydełka. Technika wiązania przedostała się do Europy ze starożytnej Asyrii i Babilonii. W średniowieczu stosowano ją głównie do ozdoby królewskich szat, w późniejszych wiekach wykonywano również pokrycia na łoża, sofy, fotele. Stosując ją można wyplatać wiele rzeczy poczynając od kwietników, poprzez naszyjniki, makaty ścienne, kończąc na torebkach i plecakach. Do wyrobu przedmiotów za pomocą technik makramy można używać nici lnianych, konopnych, jedwabnych, sizalu i innych. Uczniowie klas 6 sprawdzali swoje umiejętności wykonując makramy na lekcjach techniki.
Wioletta Sadowska